مقایسه ی محتوایی روایات طومار نقالی با روایات شاهنامه ی فردوسی
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- author کامران ارژنگی
- adviser عیسی نجفی الیاس نورایی
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1393
abstract
چکیده طومار، نسخه¬ی نوشتاری روایت¬های شفاهی است. نقّالان که قدرت باز آفرینی و تجسم و تخیل سرشاری دارند، به کمک این امتیاز و شاگردی نزد استادانِ فن و داشتن طومار به مهارت می¬رسیدند. معمولاً طومار¬ها از آغاز کار کیومرث تا پایان پادشاهی بهمن را شامل می¬شوند و نقّالان برای تدوین طومار¬های خود، علاوه بر روایات شاهنامه، از اخبار منظومه¬های پهلوانیِ بعد از فردوسی، مانند: گرشاسب¬نامه، بانوگشسب¬نامه و...، منابع تاریخی، طومارهای کهن¬تر و حتی از تخیلات خود نیز بهره گرفته¬اند. طومارهای نقّالی و داستان¬های متعدّد و پر شاخ و برگ آن¬ها از نظر ساختاری و موضوعی، ویژگی¬هایی دارند که با روایات شاهنامه از جهاتی متفاوت است؛ مهم¬ترین آن¬ها عبارتند از: 1.تغییر در اسامی؛ 2.علّت¬تراشی برای وقایع جهت روشن ساختن مبهمات؛ 3.تکرار یک بن¬مایه در روایات گوناگون؛ 4.لحن عامیانه و گاهی سخیف؛ 5.شاخ و برگ دادن بیشتر به داستان¬ها؛ 6.هیجان دادن بیشتر به داستان؛ 7.تکرار سخنان افراد در داستان¬های مختلف؛ 8.تأثیر¬پذیری از زبان عربی؛ 9.نامفهوم بودن عبارات؛ 10.برداشت غلط از ابیات شاهنامه؛ 11.مسایل جدید و نوظهور؛ 12.تناقض؛ 13.شخصیّت¬های نوظهور؛ 14.تأثیر¬پذیری از عناصر سامی و اسلامی. در این تحقیق هر یک از موارد یاد شده با آوردن نمونه¬هایی از متن طومار نقّالی، مورد بررسی قرار می¬گیرند و با روایات شاهنامه مقایسه می¬شوند. واژگان کلیدی: فردوسی، شاهنامه، طومار، نقّالی.
similar resources
آیین‌های سوگواری و مرثیه خوانی در شاهنامه ی فردوسی
در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌ه...
full textآیین‌های سوگواری و مرثیه خوانی در شاهنامه ی فردوسی
در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌ه...
full textبرخی روایات نقالی و شفاهی در ملحقات نسخ و چاپ های شاهنامه
قراین و شواهد موجود در برخی منابع نشان می دهد که احتمالاً در سده های ششم و هفتمِ هجری روایتهای شفاهی و نقّالی از بعضی داستانهای شاهنامه وجود داشته است. بر این اساس و به استناد گستردگیِ روایات نقّالی با موضوع ملّی و پهلوانی در سنّت داستانیِ ایران- که بخشی به صورت مکتوب به دست ما رسیده و بهری دیگر به اقتضای ماهیّتِ شفاهی فراموش شده است- در این مقاله این فرضیّۀ محتمل و درخورِ بررسی مطرح شده که شاید مأخذ شماری...
full textتحلیل محتوایی سخنان پادشاهان در شاهنامه ی فردوسی
ارزش ادبی و اهمیت حماسی، تاریخی و فرهنگی شاهنامه بر هیچ ادب آشنای ایرانی و غیر ایرانی پوشیده نیست. این اثر سترگ، ارتباطی عمیق با روح ایرانیان دارد و درباره ی آن مطالب زیادی نگاشته اند، اما هنوز زوایای زیادی از آن مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف این پژوهش، بررسی یکی دیگر از ابعاد شاهنامه است که تاکنون به طور مستقل و شایسته درباره ی آن پژوهش نشده است و آن عبارت از تحلیل سخنان یکایک پادشاهان در طو...
15 صفحه اولبررسی و تحلیل محتوایی وصایا در شاهنامه ی فردوسی
در این پژوهش تلاش شده است. تا وصایای شخصیت های شاهنامه مورد بررسی و تحلیل محتوایی قرار گیرد.منظور از وصایا آخرین سخنان، سفارش ها و درخواست هایی است که شخصیت های شاهنامه اندکی قبل از مرگ و یا زمانی که عازم جنگ یا سفر بودند و اطمینانی به بازگشت یا زنده ماندن خود نداشتند، بر زبان می آوردند. این سخنان به لحاظ موقعیت زمانی آن ها که اندکی قبل از مرگ بیان شده اند بسیار حائز اهمیت هستند. بررسی این سخنا...
15 صفحه اولMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023